Η Ρεγγίνα

Πέρυσι το Πάσχα ήταν νωρίς. Και θυμάμαι τα χελιδόνια που ήρθαν Πασχαλιάτικα.

Φέτος όμως το Πάσχα ήρθε καθυστερημένα μαζί με την Ρεγγίνα.

-Τζάμπο Ρεγγίνα!

-Τζάμπο Ειρήνη!

Τζάμπο στα Σουαχίλι είναι η καλημέρα.

Μιλάμε κι εμείς Σουαχίλι. Στην Κένυα όμως μιλάνε όλοι.

Η Ρεγγίνα είναι από την Κένυα.

Πριν κάνα μήνα λοιπόν, ανήμερα του Πάσχα, επέστρεψε επιτέλους και η φίλη μας η Ρεγγίνα στην Αθήνα.

Φεύγει, κάθε χρόνο, για μερικούς μήνες στην πατρίδα της την Κένυα και επιστρέφει όταν η άνοιξη έχει θρονιαστεί για καλά εδώ.

Εχει ένα συνεχόμενο καλοκαίρι.

Κι όσο σκέφτομαι το Κιλιμάντζαρο είναι δίπλα στα σύνορα της Κένυας, στην  Τανζανία και έχει πάντα χιόνια. Στην καρδιά της Αφρικής κάτω από τον ήλιο του Ισημερινού στα 6 χιλιάδες μέτρα.

Και με τούτα και με τα άλλα πλάκωσαν και κάτι ζέστες!

Αντε ν αρχίσουμε και τα μπάνια οσονούπω