Ντομέ

Λένε ότι πάντα ο εγκληματίας  γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος.

Ετσι έγινε και με εμένα και την φίλη μου που είχαμε κοντέψει να πνιγούμε στο ποτάμι σε εκείνη την κοπάνα που είχαμε κάνει από το σχολείο.

Γυρίσαμε, Ή μάλλον μας γυρίσανε.

Ηταν στο μάθημα των Οικοκυρικών,  Ντομέ, όπως το λέγαμε από το Ντομέστκ.

Υπήρχε κάποια μέρα που το μάθημα γινόταν έξω από το σχολείο, στο ύπαιθρο κοντά στη φύση.

Πως και πως περιμέναμε αυτήν την ημέρα. Και πρώτα πρώτα γιατί δεν θα κάναμε σχολείο.  Μας έβαζαν σε ένα φορτηγό και μας πήγαιναν 4-5 χιλιόμετρα πιο πέρα στο ποτάμι Ναντιάβα. Το ποτάμι που είχαμε εκείνη την άσχημη περιπέτεια με τη φίλη μου.

Και ήταν πράγματι μια μεγάλη μέρα. Την έχω ακόμα ζωντανή στην μνήμη μου.

Η μεγάλη ημέρα. Ολοι στο σχολείο. Χτύπησε το κουδούνι.  Προσευχή και μετά όλες οι τάξεις πήγαν στις αίθουσες. Όχι όμως και η δικιά μας. Ανεβήκαμε στα φορτηγά μαζί με μια άλλη τάξη, 80  παιδιά περίπου και ξεκινήσαμε τραγουδώντας.

Επί τέλους η ολοήμερη εκδρομή με παιχνίδια γύρω από το ποτάμι. Μαζί μας η δασκάλα μας, ένας άλλος δάσκαλος  και μερικοί εργάτες που θα μας βοηθούσαν να συλλέξουμε μπιτόογκο (πάπυρους) και νσάασα (φοίνικες) για τα χειροτεχνήματα του μαθήματός μας.

Φτάσαμε στο ποτάμι. Στο ποτάμι που  διασχίζει ένα σημαντικό κομμάτι της περιοχής που  φιλοξενεί πολλά είδη  χλωρίδας και πανίδας.  Η φύση στο μεγαλείο της. Ομορφιά αλλά και κίνδυνοι από φίδια, ζωύφια, έντομα, αλλά και από το ίδιο το ποτάμι.

οι δάσκαλοι μας εξήγησαν τι θα κάναμε, τι να προσέχουμε, που να πάμε (και που να πατάμε!) και να μη απομακρυνθούμε από τα μάτια τους!  

Εμείς με μεγάλη ενθουσιασμό πήγαμε στο ποτάμι και αρχίσαμε να πετάμε νερά μεταξύ μας! Οι εργάτες άρχισαν  να κόβουν τα στελέχη από τις βάσεις των πάπυρων και των φοινίκων.  Μία ομάδα παιδιών τα μάζευε, μια άλλη τα έδενε, ενώ μια  άλλη τα έδινε για φόρτωμα στο φορτηγό και πάντα κάτω από την επίβλεψη και τη καθοδήγηση των δασκάλων μας.

Και ξαφνικά:

-Βοήθεια! Σώστε με!

Ηταν ένας νεαρός εργάτης που είχε απομακρυνθεί ίσως για να ρεμβάσει στη φύση, ίσως για να λουφάρει, ίσως και τα δύο.

Είχε βρεθεί σε μια πολύ επικίνδυνη θέση. Νόμιζε ότι το έδαφος που περπατούσε ήταν στέρεο, ενώ αυτό υποχωρούσε κάτω από τα πόδια του που βυθιζόντουσαν όλο και περισσότερο.

Τον έπιασε πανικός και προσπαθούσε να πιαστεί από τα γύρο φυτά, ενώ τα δέντρα πιο πέρα τον κοίταζαν με συμπόνια ανήμπορα να τον βοηθήσουν.

Τελικά έτρεξε ο δάσκαλος και οι άλλοι εργάτες και με προσεκτικές κινήσεις τον τράβηξαν από τη ρουφίχτρα.

Και θυμάμαι στην επιστροφή να κάθεται κατατρομαγμένος ήσυχα σαν φρόνιμο παιδάκι.