Gold

Είδα τις προάλλες τη φίλη μου τη Γεωργία.

Είχα να τη δω από το Πανεπιστήμιο. Καλή φοιτήτρια. Της είχανε προτείνει μάλιστα να την κρατήσουν σε ένα εργαστήριο. Να ακολουθήσει Ακαδημαϊκή καριέρα.

Αυτή όμως προτίμησε να κάνει οικογένεια. Ηταν κι ο Δημήτρης βλέπετε.

Τι έρωτας ήταν αυτός θεέ μου.

Περίμενα να μου πει τα νέα της. Να χαρώ με τα νέα της.

Όμως τα νέα δεν ήταν και τόσο καλά.

Καλός ο Δημήτρης, δουλευταράς, χρήμα με ουρά. Μιλάμε για πολλά λεφτά.

Όμως οι αγάπες και τα λουλούδια ξέφτισαν γρήγορα.

Τι σημασία βέβαια έχουν όλα αυτά;

Ο Δημήτρης έχει πεθάνει!

Και πήρε το φτυάρι η Γεωργία κι άρχισε να μου τον θάβει.

Ότι ήταν έτσι, ότι ήταν αλλιώς. Τσιγκούνης, γυναικάς και άλλα τέτοια.

-Σου άφησε περιουσία όμως Γεωργία μου.

-Τι; Ακου λοιπόν να μάθεις.

Κι άρχισε να μου λέει για τις επιχειρήσεις του. Για τις πολυκατοικίες που έχτιζε με αντιπαροχές. Για τα διαμερίσματα που πούλαγε.

Και για τις ράβδους χρυσού που έκανα τα κέρδη του. Ηταν προνοητικός και δεν εμπιστευόταν τις τράπεζες και τα χαρτονομισματά τους. Αλλά ούτε και τις θυρίδες τους.

Τα έκρυβε σε ασφαλή και σίγουρα μέρη.  Στην πέμπτη ελιά βαθιά μες το χώμα, στο κτήμα τάδε.  Στο 11το κυπαρίσσι μετά την πηγή προς το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Σε πολλά μέρη. Διασπορά του ρίσκου.

Είπαμε ήταν φιλάργυρος, τσιγκούνης. Ηταν όμως και γυναικάς.

-Και την έκανε μια μέρα και πήγε να μείνει στο σπίτι ενός ξέκωλου. Και χάρηκα να σου πω την αλήθεια, γιατί τον ξεφορτώθηκα.

Η γκόμενα όμως που τον σπίτωσε ήταν μικρή και πάνω στα ντουζένια της. Απεδείχθη και φαρμακοτέτοια. Και πάπαλα ο Δημήτρης μία πρωία. Τον πρόδωσε η καρδιά του ξαφνικά πάνω στο καθήκον επί κλίνης και τώρα αναπαύεται εις τόπον χλοερόν.

Δεν ήταν ανάγκη να μου πει περισσότερα. Κατάλαβα.

Ναι. Δεν είχε πει σε κανένα που είχε κρυμμένες τις ράβδους.

Κι άρχισαν τα ψαξίματα. Γεωργία και γκόμενα μαζί και στα δυο σπίτια μπας και βρούνε τίποτα σημειώσεις, χάρτες, κωδικούς στα κιτάπια του μακαρίτη.